Taal 

Legt harten dikwijls open

wordt zelf frequent gedicht

houdt levend wat wij hopen

is dood nog van gewicht

blijft nimmer onbewogen

zolang het spreken gaat

versterkt zelfs het vermogen

met schatten van de straat.

Nuances gaan verloren

als afvlakt wat gekoesterd werd

maar soms wordt als herboren

een nieuwe lijst weer ingezet.

Veranderend voor eeuwig

betekenis op drift

van leer en woord en waarheid

gesproken of gegrift.

Dit klinkt niet heel verheven

schijnt zelfs wellicht banaal

maar toch is het geschreven

want zo is onze taal.